صِیْرَفیان نام صیرفیان از واژه صیرف به معنای صراف گرفته شده‌است. نام برندی تجاری از فرش اصفهان است که توسط مرحوم حاج آقا رضا صیرفیان، صراف بسیار معتبر بازار استان اصفهان بنیانگذاری شد. فرش صیرفیان از نفیس‌ترین و محبوب‌ترین قالی های ایرانی به شمار می رود که دو تخته از آن در کاخ نیاوران و یک تخته در سازمان ملل متحد نگهداری می‌شود.
محمد صیرفیان، استاد عالیقدر صنعت فرش
خاندان صیرفیان، خانواده ای سرشناس در اصفهان بودند که در ابتدا به پیشه صرافی در اصفهان اشتغال داشتند. مرحوم حاج آقا رضا صیرفیان به هنر فرش علاقه بسیاری داشت و به جمع آوری فرش های هنری می پرداخت.
حاج آقا رضا صیرفیان، در سال ۱۲۶۳ شمسی در اصفهان قدم به این دنیا گذاشت، پدرش آقا محمدعلی اصفهانی، بازرگان بود ولی علاقه وی به شغل پدری نبود و شغل اجدادی مادری‌شان را که صرّافی بود انتخاب کرد و خیلی زود در سن ۱۳ سالگی به این شغل روی آورد.
در این زمان با یک بلند نظری خاصی، جرقه‌ای در ذهنش زده شد و آن بهره گیری از بهترین ها برای تولید بهترین فرش بود، یا انتخاب بهترین الیاف (کرک و ابریشم) و ظریف ترین آن ها که تا آن موقع سابقه نداشت، با بهره‌گیری از بهترین رنگرزان، زیباترین و بادوام ترین رنگ های طبیعی را بر آن ها استوار ساخت و البته با سفارش اصیل ترین و دلنوازترین طرح ها، نقوش اصیل ایرانی را بر فرش های زیبا جاودان ساخت، فرش هایی که دست پنجة بانوان هنرمند بافنده اصفهان بود که هم اکنون بسیاری از آنها در موزه ها و مجموعه های هنری ارزشمند دنیا قرار دارد.
مطلب پیشنهادی: فرش در عاشقانه های یک دبیر باز نشسته
طولی نکشید که فرش صیرفیان در میان تجار و مردم، شهرت زیادی یافت. فرزندان وی که با علاقه زیاد پدر راجع به فرش مواجه شده بودند که منجر به شروع همکاری با ایشان کردند. حاج محمد صادق صیرفیان با بهره مندی از تجربیات اساتید قدیم با نوآوری و ابداعات خود و اساتید جدید، صنعت پدری و اجدادی خود را توسعه بخشید.
نمونه کار های فرش صیرفیان
از فرش های معروف صادق صیرفیان می‌توان به فرش بهشت صیرفیان (یازده منظره)، گلستان، سیمرغ، بوستان عشق، طاووس و غیره اشاره کرد.
حاج علی آقا صیرفیان نیز یکی دیگر از پسران مرحوم حاج آقا رضا است که با بهره گیری از تجارب و برخی نقشه های معروف پدر و طرح هایی با سلیقه خود از جمله لچک و ترنج گل فرنگ فرش های نفیسی ارائه نموده است.
در سال ۱۳۸۴، از سوی ایران، فرشی از استاد محمد صیرفیان به سازمان ملل متحد اهدا و در آن نصب شد که شعر بنی‌آدم در آن نقش بسته بود.
